Pećine

Sanja · **Pridružio se:** 03 Dec 2010, 17:19 **Postovi:** 43552

RESAVSKA PEĆINA

Resavska pećina se nalazi u istočnoj Srbiji, na području Gornje Resave, 20 km od Despotovca. Smeštena je u krečnjačkom brdu Babina glava na obodu kraškog polja Divljakovac, na nadmorskoj visini od 485 m. To je jedna od najstarijih pećina u zemlji, jer istraživanja pokazuju da datira iz perioda pre velikog ledenog doba. Tu su još pre 80 miliona godina reke ponornice pravile put u krečnjačkoj podlozi, dok je stvaranje pećinskog nakita počelo pre 45 miliona godina.

Resavska pećina je otkrivena 1962. godine, iako su za nju i ranije znali čobani koji su se u pećinu sklanjali sa ovcama, da bi se zaštitili od nevremena. Za posetioce je otvorena deceniju kasnije kada je od 4,5 km, detaljno istraženo blizu tri kilometra, a gotovo kilometar uređen za turistička razgledanja. Bez obzira na godišnje doba, temperatura u pećini je 7°C, dok vlažnost vazduha varira od 80 do 100%.

Unutrašnjost pećine obiluje brojnim i raznovrsnim dvoranama, kanalima, galerijama, stubovima, stalaktitima, stalagmitima, draperijama i okamenjenim vodopadima. Pećinski nakit počinje od samog ulaza u Resavsku pećinu, a njegova boja zavisi od minerala kroz koji je prošla voda. Crvenu boju daje oksid gvožđa, beli ukrasi su od kristalnog kalcijuma, a žuti od primesa gline.

Kroz pećinu posetioci se kreću spiralnom betonskom stazom, koja prolazi kroz različite dvorane na dva nivoa (gornja i donja galerija). Najniža tačka do koje dolaze posetioci nalazi se na 405 m nadmorske visine. U gornjoj galeriji obilaze se četiri dvorane: Dvorana sraslih stubova ili kolonada, tako nazvana zbog žućkastih stubova koji zauzimaju prostor od poda do tavanice, druga je Dvorani košnica u kojoj je tavanica prekrivena stalaktitima koji se još uvek formiraju. Drugu i treću dvoranu spaja kanal crvenih breča, po čemu je Resavska pećina jedinstvena. Taj kanjonski kanal je najsuvlji deo pećine i tu nema pećinskog nakita. Po sredini kanala nalazi se ponor Slepi tunel, dužine 25 metara, koji je ispitan, ali nije uređen za razgledanje. Kanjonskim kanalom stiže se do treće dvorane, Predvorja istorije, tako nazvane jer je u njoj pronađena kamena sekira i vrhovi koplja, lobanja polarne lisice i ognjište praistorijskog čoveka. Kraćim tunelima, koji su naknadno probijeni, dolazi se do Staze okamenjenih vodopada, veoma akustične dvorane sa figurama koje podsećaju na starca i staricu. Četvrta dvorana nosi ime Kristalna.

Resavska pećina ima status zaštićenog spomenika prirode, uključujući i neposrednu okolinu površine 11 hektara.

lepa srbija

G o o g l e

Sanja · **Pridružio se:** 03 Dec 2010, 17:19 **Postovi:** 43552

[youv]http://www.youtube.com/watch?v=kX_sEs6hrrE[/youv]

Sanja · **Pridružio se:** 03 Dec 2010, 17:19 **Postovi:** 43552

Sanja · **Pridružio se:** 03 Dec 2010, 17:19 **Postovi:** 43552

Sanja · **Pridružio se:** 03 Dec 2010, 17:19 **Postovi:** 43552

Sanja · **Pridružio se:** 03 Dec 2010, 17:19 **Postovi:** 43552

Luna.* · **Poslato:** 27 Jun 2012, 12:38

Stopića pećina kod Užica

Pećina koja je pod zaštitom države, posle opsežnih radova uvrštena je u turističku ponudu užičkog kraja a samo od aprila do danas posetilo je oko 30.000 gostiju iz zemlje i sveta.

Uz levu obalu Prištavice, na nadmorskoj visini od 711 metara, nedaleko od Rožanstva još bliže Sirogojnu, nalazi se Stopića pećina, poznata po bigrenim kaskadnim kadama i pećinskom nakitu. Svetlucavi krhki ukrasi koje je hiljadama godina priroda vajala pod oskudnim svetlom deluju nestvarno.

Pećina koja je pod zaštitom države, posle opsežnih radova uvrštena je u turističku ponudu užičkog kraja a samo od aprila do danas posetilo je oko 30.000 gostiju iz zemlje i sveta.

Svetla i Tamna dvorana sa Dvoranom sa kadama istraženi su deo pećine duge 1.600 metara. Usled tektonskih poremećaja krečnjak se dodirivao sa stenama stvarajući složen sistem podzemnih kanala, a voda je oblikovala podzemne objekte Stopića pećine. Kanal sa travertnim kadama izgleda čudesno u prigušenom svetlu boja i oblika. Kroz pećinu teče Trnavski potok koji se završava prirodnim toboganom i kaskadama preko kojih se stvaraju slapovi. Kada je veći vodostaj, slapovi se stapaju u jedan vodopad visok oko deset metara stvarajući neopisivu buku. Vodopad je nazvan Izvor života.

Iz Svetle dvorane na svodu se mogu videti i „vigledi“, vertikalni otvori na tavanici kroz koje pod samo jednim uglom dopiru sunčevi zraci.

UŽIVANJE

UDALJENA 30 km od Užica i 19 km od centra Zlatibora, pećina je, zbog blizine lokalnog puta i staze koja strmim stepeništem vodi do podnožja, pristupačna posetiocima. Pećinu je moguće obići svakim danom od 10 do 18 časova, ulaz košta 150 dinara za odrasle i 100 dinara za decu.

Vecernje novosti

Luna.* · **Poslato:** 05 Jul 2012, 12:22

Tajna pećine hajduka Rajka

Da je oblast Majdanpeka na istoku Srbije bogata zlatom znalo se od davnina, ali današnje lovce na blago mnogo više privlači legenda o blagu hajduka Rajka.

Priča se da je u 17. veku u ovom kraju živeo čovek sa tim imenom, zvan još i Vojvoda, koji je danju bio mehandžija, a noću je zajedno sa nekakvim popom Martinom izlazio na drumove i pljačkao turske karavane.

Bogatstvo koje je tako stekao nikada nije pronađeno, ali se već vekovima veruje da ga je pohranio na skrovitom mestu u pećini, koja je po ovom hajduku i dobila ime.

Rajkovu pećinu je prvi istražio geograf Jovan Cvijić 1894. godine, a drugi naučnici su stigli tek sedamdesetih godina 20. veka, kada su njene prostorije otvorene i za ostale posetioce.

Još niko nije ušao u pećinu a da prethodno nije čuo priču o skrivenom blagu u njenim odajama, kaže Marina Pavlović, turistički vodič iz Majdanpeka.

- Sve šupljine su temeljno pretražene, ali od blaga nema ni pomena. Legenda kaže da je hajduk Rajko sakrio svoje bogatstvo na mestu "gde se ukrštaju dve kamene ruke", ali ni njih nije uočio ijedan istraživač. Danas, najviše u šali, kažemo da će se možda nekom laiku pre nego istraživaču posrećiti da otkrije to blago - kaže Pavlovićeva.

Rajkova pećina je zaista dragulj prirode i pod zaštitom je države kao prvorazredno nacionalno blago. Oko nje se nalazi još 120 ispitanih pećina, ali nijedna još nije uređena za posete.

Sa dužinom od 2.300 metara do sada istraženih kanala, Rajkova pećina je najduža u Srbiji, a speleolozima svakako među najinteresantnijima. Sastoji se od dva horizonta, i u oba se razlikuju niži, rečni, i viši, suvi horizont. Turisti za sada obilaze delove rečnog i suvog horizonta dužine 633 m. Temperatura u pećini je 8 stepeni Celzijusa, a vlažnost vazduha ne prija hroničnim bolesnicima, jer iznosi skoro 100 odsto.

Rajkova pećina bogata je pećinskim nakitom različitih oblika, sačinjenog od snežnobelog kristalnog kalcita, minerala od kojeg se gradi krečnjak, i tu je najkvalitetniji u Srbiji. Hodajući pećinskom stazom posetioce očarava žuborenje bistre Rajkove reke koja protiče i odjekuje prostorima "Ježeve dvorane", među hiljadama kalcitnih cevčica na stropu.

Dalje se prelazi preko rumenih kamenih kada i pećinskog nakita koji stvara figure, romantično zvane "Zimska bajka" i "Beli medved", a tu je i "Kristalna šuma", sa "Treperavim jezercetom". Neke od najpoznatijih figura su i "Egipatska boginja", "Puž" i "Panj sa gljivama".

Oko Majdanpeka 110 pećina

Od 110 pećina koje su speleolozi pronašli u okolini Majdanpeka, Rajkova pećina je najraskošnija i važi za pravu balkansku lepoticu. Godišnje je poseti oko 5.000 ljudi, a najviše ih je u maju.

- Suvi horizont je, zapravo, stari tok Rajkove reke. Pre 30 godina, kad je slučajno otkriven, odlučeno je da se pećina otvori i za javnost. Ulaz u Rajkovu pećinu urađen je kao rudarsko okno, a niko bolje od rudara ne bi mogao bolje da uredi ulaz. Rečni horizont je prvi istražio veliki srpski geograf Jovan Cvijić, a mnogo decenija posle njega istraživanje je nastavio dr Radenko Lazarević, koji je uradio i projekat uređenja i otvaranja za turiste. Rajkova pećina je izuzetno bogata nakitom. Kalcijumne beline se protežu čitavom dužinom hodnika i prelaze u belo kristalno iskričenje raznolikih pećinskih kada, ogromnog broja draperija i stubova. Po tome je ova pećina jedna od najlepših i najbogatijih te vrste na prostoru bivše Jugoslavije - naglašava Marijana Pavlović.

Priroda je, kao i uvek, najveći umetnik i zato je samo njoj uspelo da na tako malom prostoru sabere toliko bogatstvo. Mladi istraživači iz Valjeva su zajedno sa dr Radenkom Lazarevićem pre tridesetak godina otvorili ovu lepoticu Homoljskih planina, a danas je ona eksperimentalni poligon laboratorije Geografskog fakulteta u Beogradu.

U njoj profesori i njihovi asistenti istražuju brzinu nastajanja pećinskog nakita. I dok oni vredno rade, legenda o skrivenom blagu hajdujka Rajka ne prestaje da podgreva zlatnu groznicu, prema kojoj je ovaj kraj i najpoznatiji.

Prvi stanari ostavili čekić

Ulazni deo pećine iz pravca sela Rajkova bio je nastanjen još u praistoriji. O tome svedoči zidni crtež iz tog doba i kameni čekić "majstora" koji se čuva u arheološkoj zbirci muzeja u Majdanpeku. Kroz Rajkovu pećinu protiče Rajkova reka, koja se po izlasku iz pećine spaja sa Paskovom rekom, koja takođe ističe iz pećine i tako nastaje Mali Pek. Čitava okolina izvorišta Malog Peka bogata je mešovitom šumom bukve, javora i hrasta i predstavlja jedinstveno prirodno i speleološko bogatstvo.

vesti

Luna.* · **Poslato:** 06 Jul 2012, 11:42

Izvor života Stopića pećine

Jedna do najvećih istraženih pećina, a takođe i jedna od većih atrakcija užičkog kraja Stopića pećina, nalazi se na levoj obali reke Prištavice, na nadmorskoj visini od 711 metara. Nedaleko je od sela Stopići, između sela Rožanstvo, Trnava i Sirogojno, na istočnim obroncima Zlatibora, udaljena oko 30 kilometara od Užica i 19 kilometara od turističkog centra Zlatibora na putu za Sirogojno.

Pećina se nalazi u blizini puta, tako da je veoma pristupačna za posetioce, a skoro je napravljen i parking pa putnici namernici ne moraju da brinu za svoje četvorotočkaše.

Ranije su posetioci do pećine morali da dolaze strmom stazom kroz šumu, međutim, ove godine napravljeno je oko 200 metara puta, koji vodi direktno do ulaza u pećinu, a zatim i u njenu unutrašnjost.

Cena ulaznice za Stopića pećinu iznosi 150 dinara, uz pratnju vodiča. Kako nam je ispričao vodič, koga meštani iz milošte zovu Rakac, budući da kroz nju protiče Trnavski potok, ova pećina spada u red rečnih pećina.

Sastoji se od tri speleološka i hidrološka horizonta: periodično poplavljenog, rečnog horizonta i najmlađeg horizonta, pukotine. Bez najmlađeg horizonta Stopića pećina je duga nešto više od 1.600 metara, pokriva površinu od oko 8.000 metara, i ima zapreminu više od 120.000 metara. Impresivni ulaz u pećinu visok je 30 do 40 metara, širok je 18 metara i nalazi se na 711. metru nadmorske visine. Krečnjački sloj u pećini datira iz perioda Triasa i debeo je preko 100 m. Klima u pećini uglavnom je pod uticajem spoljašnje klime, tako da je zimi hladno, a leti toplo. Mikroklimi pećine takođe doprinosi i voda Trnavskog potoka.

Istraženi deo pećine je dug oko 1.600 metara, koji je jednim delom podvodni sistem kanala. Za posetioce je uređen ulazni deo dužine nekoliko stotina metara koji obuhvata Svetlu dvoranu, Tamnu dvoranu i Veliku salu sa kadama. Pećina ukupno ima pet celina i pored ova tri u pećini se nalaze još i Kanal sa kadama i Rečni kanal.

Svetla dvorana je ujedno i ulaz u pećinu. Ona je visoka 18, široka do 40 metara, dok je glavni prolaz dug 76 metara, koji jak utisak na posetioce ostavlja pre svega prostranošću i visinom, ali i izraženim kraškim oblicima.

Iz sale se na svodu mogu videti i otvori na tavanici koji se nalaze u šumi iznad same pećine, koje prema rečima vodiča Rakca, meštani zovu dugure. Turistički deo pećine nije bogat pećinskim ukrasima, ali ima nekoliko atraktivnih elemenata, kao što su prostrani ulaz, dugure-otvori na tavanici, siparska kupa „Pseće groblje“, vodopad „Izvor života“ i, pre svih niz bigrenih kada, koje se ubrajaju u najveće i najdublje, budući da imaju više od sedam metara, od svih pećina u Srbiji. Kade su periodično poplavljene, a neke od njih su postale jezera.

Rečni kanal je aktivan. Kroz njega teče Trnavski potok. Ovaj kanal dug je 800 metara i završava se bigrenim toboganom i kaskadama preko kojih se stvaraju slapovi. Kada je veći vodostaj, svi slapovi se stapaju u jedan vodopad visine od oko 10 metara stvarajući zaglušujuću buku. Ovaj vodopad je nazvan „Izvor života“.

Kanal ponora Trnavskog potoka i rečni kanal Stopića pećine su odvojeni sifonom koji je potopljen.

Celom dužinom kanala od Ponora do izlaza iz pećine objekat je prohodan, a jedini su ga prošli češki speleolozi još 1984. godine, koristeći speleološku ronilačku opremu. Taj podvig niko nije ponovio zbog veoma komlikovanog prolaska kroz podvodne sifone i potopljene delove kanala.

Danas

Luna.* · **Poslato:** 08 Jul 2012, 19:57

ZLOTSKA PEĆINA

Zlotska ili Lazareva pećina u Srbiji, nadomak grada Bora koji je poznat po eksploataciji rude bakra, otvorena je za posetioce, posle istraživanja i otkrivanja novih hodnika od strane međunarodne ekspedicije. Pretpostavlja se da se pećina pruža na više od 40 kilometara, a za sada, putovanje kroz vreme moguće je na samo desetak kilometara.

Stručnjaci kažu da desetinu teritorije Srbije čine kraški predeli. Registrovano je oko hiljadu pećina, a prva istraživanja počela su krajem 19. veka. Turisti sada mogu da posećuju jedva stotinu pećina, ali poslenici u ovoj grani veruju u boljitak, zbog velikog interesovanja svetskih naučnika, što pokazuje istraživanje Zlotske pećine.

Ona je jedna od 222 pećine u blizini sela Zlot u istočnoj Srbiji koji je poznat po speleološkim lokalitetima. Istraženo je skoro polovina od njih, ali je samo Zlotska dostupna turistima. Prva istraživanja ove pećine počela su šezdesetih godina prošlog veka, pre svega, zaslugom speleologa Radenka Lazarevića.

Ubraja se u grupu izvorskih speleoloških objekata, ima dva kanala koja je napravila reka, od kojih je jedan – kraći, aktivan, a drugi suv. Pećina je čuvena po lepoti i bogatstvu pećinskih ukrasa – stalaktita i stalagmita, krečnjačkih korita. Svi oni tvore predivne slike i prostore, pa tako postoji fontana želja u koju, prema legendi, ko baci novčić sreća u ljubavi mu je zagarantovana, zatim Lazareva kula koja je naziv, kao i pećina,dobila po srpskom knezu Lazaru koji se na Kosovu borio sa Turcima, a po predanju njegova vojska se u pećini i skrivala. Hodnicima koje ukrašavaju kitnjasti stubovi stalaktita i stalagmita stiže se do prave koncertne dvorane koja u zidovima pećine ima lože. Tu su stalni gosti slepi miševi i to 24 vrste od 27 koliko ih ima u Evropi. Mnogi su duboko u hodnicima da bi izbegli susret sa posetiocima. Na izlazu iz tih prostorija posetioci mogu da vide i dodirnu okamenjene kosti praistorijskih lavova i medveda koji su naseljavali ove prostore današnje Srbije.

U Zlotskoj pećini priroda je isklesala i stvorila mnogo zanimljivih delova, od stepenica do mosta preko ponornice. O svakoj odaji i ukrasu postoji neka priča, legenda, a mi ćemo ponoviti ono što nam je rekao vodič: pećina predstavlja tzv. višeslojno arheološko nalazište koje mahom potiče iz praistorijskog perioda. Pronađen je arheološki sloj koji datira iz bakarnog i kasno bronzanog doba, a pećina je bila naseljena i tokom gvozdenog doba. Pronađena grnčarija, oruđe i nakit svedoče o jednom nemirnom vremenu koje su pratile velike migracije stanovništva kojima je današnja Srbija, zbog svog geografskog položaja, uvek bila na putu.

Obilazak Zlotske pećine samo je deo turističke ponude i lepota ovog kraja: pored pećine protiče istoimena reka sa jedinstvenim kanjonom dubokim skoro pola kilometra. Često se na strmim liticama kanjona mogu videti divokoze, dok u kanjonu živi jedna praistorijska vrsta insekta, iz reda muva. Blago zatalasane doline posebno su zanimljive zbog izuzetnog bogatstva biljnog sveta za koji botaničari kažu da je 40 puta raznovrsniji od prirode na planini Kopaonik.

Moja Srbija

Forum Srbija

Pećine

Ko je OnLine